Novela de Jean Giono que foi escrita sobre o 1953, difundida por todo o mundo e traducida a 13 idiomas. Lectura de OPC en Módulo I e III de ESA co obxectivo de concienciar o alumnado na educación ambiental.
pareceume interesante que un home dedique a sua vida despois de perder a sua muller e o seu fillo a aplantar bellotas e a velas nun futuro crecer,dedicandolle tempo dia a dia a natureza,maria pequeño
e un bo libro e lese moi ben.Trataba de un home que plantaba árbores todos os dias nos motes de todo mundo sin saber de quen eran, e despois o estado o lelo libro preocupouse por saber se ese home existis deverdade, pero en realidade non existia,era só un conto k escribira alguen.Todo o mundo teriamos que faser o mesmo ca ese home.
o libro estubo mui ben, trata dun pastor,que vive en una cabaña y se dedicaba a plantar bellotas.Este era un personaje totalmente ficticio. Esteban Lema
Ha estado muy bien,porque cuida el medio ambiente,pensaba que era una historia que habia pasado en la vida real,pero es una historia inventada. David Leises
O libro conta a vida dun home alleo a guerra que se estaba a vivir naquel momento e que despois de perder a súa familia adicouse a plantar encinas alá onde iba polo simple feito de repoboar o monte. Outro home que se atopou con él contou o que él facía altruistamente e decidíu escribir un libro contando a historia e todo o mundo quería saber quen era ese velloque plantaba encínas. A moralexa é que o vello non existia e que todos deberíamos ser máis altruistas.
Esta novela nos demostra que hai que ser máis desinteresado no momento de facelas cousas polos demais,xa que a larga é bo tamén para nós.E en realidade hai moita xente egoista, interesada e envidiosa no mundo que só fai as cousas por conveniencias propias. E que as cousas feitas con cariño,paciencia e con constancia sempre saen mellor. Nesta novela fainos ver como hai que enganar para que se faga algo pola protección da natureza.Destaco dicir que nada é imposible se no lo propoñemos.
17 comentarios:
Una obra muy bonita que transmite que tenemos que respetar nuestro entorno.
pareceume interesante que un home dedique a sua vida despois de perder a sua muller e o seu fillo a aplantar bellotas e a velas nun futuro crecer,dedicandolle tempo dia a dia a natureza,maria pequeño
O libro esta moi ben gustoume moito porque cuida o medio ambiente.
Miguel Rey
o libro estubo moi ben.a vida do señor era moi triste por eso plantaba bellotas.el non tiña a ninguen solo o seu rebaño de ovellas.Eduardo
la peli lleva muchos valores me a encantado. Tiene una buena moraleja final.
Tania Garcia
e un bo libro e lese moi ben.Trataba de un home que plantaba árbores todos os dias nos motes de todo mundo sin saber de quen eran, e despois o estado o lelo libro preocupouse por saber se ese home existis deverdade, pero en realidade non existia,era só un conto k escribira alguen.Todo o mundo teriamos que faser o mesmo ca ese home.
e unha obra mui levadeira de ler.qérenos dicir qe si todos aportamos o noso granito de area todo o noso entorno estaría en mellores condicións
javier calo arán
o libro estubo mui ben, trata dun pastor,que vive en una cabaña y se dedicaba a plantar bellotas.Este era un personaje totalmente ficticio.
Esteban Lema
bastante bo xa que o home despois de perder a sua muller dedicase en plenitude a natureza vanessa
muy bonito conto porque conta o ke lle sucediu na vida e o ke fai agora
mui bonito conto porque conta a vida e o ke lle sucediu
Gustoume moito,pareceme unha obra interesante porque pretende ensinarnos cousas sobre o medio ambiente.
Carlos Vázquez Ferrero
Ha estado muy bien,porque cuida el medio ambiente,pensaba que era una historia que habia pasado en la vida real,pero es una historia inventada.
David Leises
o libro fala de un tema que nos interesa a todos a importancia que ten a plantancion de arbores Angela
O libro conta a vida dun home alleo a guerra que se estaba a vivir naquel momento e que despois de perder a súa familia adicouse a plantar encinas alá onde iba polo simple feito de repoboar o monte. Outro home que se atopou con él contou o que él facía altruistamente e decidíu escribir un libro contando a historia e todo o mundo quería saber quen era ese velloque plantaba encínas. A moralexa é que o vello non existia e que todos deberíamos ser máis altruistas.
Esta novela nos demostra que hai que ser máis desinteresado no momento de facelas cousas polos demais,xa que a larga é bo tamén para nós.E en realidade hai moita xente egoista, interesada e envidiosa no mundo que só fai as cousas por conveniencias propias.
E que as cousas feitas con cariño,paciencia e con constancia sempre saen mellor.
Nesta novela fainos ver como hai que enganar para que se faga algo pola protección da natureza.Destaco dicir que nada é imposible se no lo propoñemos.
Este último comentario se é dunha alumna ou alumno de OPC ten que asinalo, eu así non sei quen o escribiu, un saúdo!!
Publicar un comentario