La dama del alba

Alejandro Casona pertence por idade (aínda que non tanto por estética) á Xeración do 27. Comezou a súa carreira como dramaturgo con La sirena varada, obra coa que obtivo en 1933 o premio Lope de Vega, o que lle permitiu acadar un certo prestixio entre o público e a crítica. Comprometido coa causa republicana, participou activamente das súas actividades de promoción cultural, difundindo os clásicos do teatro español a través do proxecto das Misións Pedagóxicas.

A Guerra Civil truncou a súa carreira, levándoo ao exilio en Arxentina, no que desenvolveu unha dramaturxia continuísta co seu traballo de preguerra, absolutamente descontextualizada. Non regresará a España ata a década dos sesenta, sendo acollido con afecto e interese polos espectadores. Unha parte da crítica, sen embargo, acusou o seu teatro de escapismo, de afastamento da realidade sociohistórica de España, de estancamento estético fronte ás novidades formais que se viñan consolidando nos escenarios desde o final da guerra.

Alejandro Casona consideraba La dama del alba como a mellor das súas creacións. Trátase dun drama poético, ambientado na Asturias natal do autor, na que a morte, personificada na figura dunha fermosa muller, actúa beneficamente para restituír o equilibrio nunha familia humilde rota pola traxedia. O próximo mércores 2 de maio o Club de Lectura Nautilus reunirase, como sempre, no recreo, para falar sobre esta obra, que algúns poñen en relación co mundo poético e mítico de Federico García Lorca.

No ano 1989, Gustavo Pérez Puig dirixiu para o programa Primera Función, de TVE, unha adaptación filmada da obra, que poderemos ver, dentro do ciclo de Cine na Biblioteca o mércores 9 de maio a partir das catro da tarde.